Wrogowie

Bronisław Kaminski (1903–1944) był polskim oficerem, który w czasie II wojny światowej stał na czele kolaboracyjnych oddziałów wartowniczych wspierających niemieckiego okupanta. Po wybuchu wojny w 1939 roku walczył w obronie Polski, a po upadku kraju trafił do ZSRR. W 1942 roku, po uzyskaniu zgody Niemców, utworzył jednostki wojskowe złożone z polskich jeńców wojennych, które były przeznaczone do walki z partyzantami w lasach wschodnich ziem Polski, a także na terenach Białorusi i Ukrainy. Kaminski, jako dowódca tych oddziałów, odpowiadał za brutalne pacyfikacje, mordy cywilów oraz współpracę z Niemcami w zwalczaniu ruchu oporu. Jego jednostki, znane jako „Kaminski’s Brigade” czy „RONA” (Rosyjska Narodowa Armia Wyzwolenia), zyskały złą sławę wśród mieszkańców okupowanych terenów. Kaminski zginął w 1944 roku, podczas walk z oddziałami Armii Czerwonej. Po wojnie jego współpraca z Niemcami była szeroko potępiana, a on sam stał się symbolem kolaboracji z okupantem.