Rusznikarze w czasie Powstania Warszawskiego pełnili kluczową rolę w utrzymaniu sprawności technicznej broni używanej przez powstańców. Ich zadaniem było naprawianie i konserwowanie broni palnej, a także jej modyfikowanie, aby dostosować ją do warunków walki. W obliczu ograniczonego zaopatrzenia, rusznikarze często improwizowali, naprawiając uszkodzoną broń lub tworząc nowe rozwiązania, które były niezbędne w trudnych warunkach powstańczych. Dzięki ich umiejętnościom, powstańcy mogli utrzymać swoje jednostki w gotowości bojowej, co było niezwykle ważne w walce z przeważającymi siłami niemieckimi.