Wrogowie

Erich von dem Bach-Zelewski (1899–1972) był niemieckim oficerem SS, który zyskał infamię jako jeden z głównych wykonawców zbrodni wojennych podczas II wojny światowej. Urodził się w pobliżu Gdańska i wstąpił do armii niemieckiej, a później do SS, gdzie pełnił różne stanowiska, w tym dowódcy jednostek odpowiedzialnych za zwalczanie oporu w Polsce i ZSRR. Bach-Zelewski dowodził brutalnymi operacjami pacyfikacyjnymi, w tym tłumieniem Powstania Warszawskiego, gdzie jego jednostki odpowiadały za liczne zbrodnie wojenne i masowe egzekucje ludności cywilnej. Jako komendant operacji przeciwko partyzantom w Polsce, Bielorusi i na Ukrainie, był odpowiedzialny za mordowanie cywilów, palenie wsi i niszczenie ludzkich osad. Po wojnie, mimo swojego udziału w zbrodniach, uniknął odpowiedzialności przez pewien czas, a później osiedlił się w Niemczech, gdzie był aktywny w kręgach neonazistowskich. Został osądzony za zbrodnie wojenne dopiero w 1966 roku.