Paul Otto Geibel (1901–1945) był niemieckim oficerem SS, który zyskał infamię za swoje brutalne działania w czasie II wojny światowej. Urodził się w Niemczech i wstąpił do Waffen-SS, gdzie awansował na wysokie stanowiska dowódcze. Jako oficer odpowiedzialny za jednostki odpowiedzialne za pacyfikacje na terenach Polski, Białorusi i Ukrainy, Geibel brał udział w brutalnych operacjach przeciwko cywilom oraz partyzantom. Dowodził także jednostkami, które tłumiły Powstanie Warszawskie w 1944 roku, biorąc udział w licznych zbrodniach wojennych, w tym masowych egzekucjach ludności cywilnej. Jego jednostki były odpowiedzialne za brutalne represje, w tym palenie wsi i mordowanie mieszkańców. Po wojnie Geibel uniknął sprawiedliwości przez pewien czas, ale w końcu został schwytany i osądzony. Zginął w 1945 roku, prawdopodobnie w wyniku samobójstwa, po zakończeniu wojny.