Reiner Stahel (1899–1985) był niemieckim oficerem, który w czasie II wojny światowej pełnił kluczowe role w strukturach niemieckiej armii i SS. Urodził się w Niemczech, a przed wojną rozpoczął służbę w armii niemieckiej, a później w Waffen-SS. W trakcie wojny Stahel był odpowiedzialny za dowodzenie jednostkami odpowiedzialnymi za tłumienie oporu w Polsce, na Białorusi i w ZSRR. Jako dowódca jednostki odpowiedzialnej za zwalczanie partyzantów, brał udział w licznych brutalnych operacjach pacyfikacyjnych, które wiązały się z masowymi mordami cywilów. Stahel był również zaangażowany w działania w czasie Powstania Warszawskiego, gdzie jego jednostki odpowiadały za brutalne represje wobec ludności cywilnej. Po wojnie został schwytany przez aliantów, jednak nie stanął przed sądem, unikając odpowiedzialności za zbrodnie wojenne. Zginął w 1985 roku, pozostawiając po sobie pamięć o swojej brutalnej roli w niemieckim reżimie.