Goliaty były niemieckimi zdalnie sterowanymi miniaturowymi pojazdami-pułapkami, zaprojektowanymi do przenoszenia materiałów wybuchowych o masie 60–100 kg. Wyposażone w gąsienice, były kierowane za pomocą kabla przez operatora, umożliwiając precyzyjne docieranie do celów, takich jak fortyfikacje, barykady czy pojazdy. W czasie Powstania Warszawskiego Goliaty były używane przez Niemców do niszczenia powstańczych barykad, budynków oraz innych strategicznych punktów oporu. Ich wybuchy siały spustoszenie, zagrażając zarówno powstańcom, jak i ludności cywilnej. Mimo swojej siły, urządzenia te były podatne na awarie i często stawały się celem ataków powstańców, którzy unieszkodliwiali je, przecinając kable sterujące.